1
استادیارگروه مطالعات برنامه درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2
دانشجوی دکتری برنامه درسی دانشگاه خوارزمی، معلم دوره ابتدایی منطقه 12 آموزش و پروش شهر تهران
چکیده
هدف پژوهش حاضر، سنجش کیفیت زندگی در مدرسه برای دانشآموزان پایه ششم ابتدایی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعهء آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشآموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر بابل که در سال97-1396 مشغول به تحصل بودند، تشکیل دادند. روش نمونهگیری، خوشهای چند مرحلهای بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 340 نفر برآورد شد. ابزار پژوهش، پرسشنامهء کیفیت زندگی در مدرسه (اینلی و بورگ، 1992) بود که روایی و پایایی آن در جامعه ایران تأیید شده است. دادهها با استفاده از آزمونهای t تک نمونهای و آزمون رتبهای فریدمن مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد دانشآموزان ابعاد رضایت عمومی، رابطه با معلم، فرصت، پیشرفت، ماجراجویی و انسجام اجتماعی را مطلوب ارزیابی کردهاند، اما در بعد عاطفه منفی، میانگین نمونه پژوهشی برابر با میانگین فرضی جامعه است. همچنین رتبهبندی ابعاد کیفیت زندگی حاکی از این است که بعد «انسجام اجتماعی» در اولویت اول و بعد «پیشرفت» در اولویت آخر قرار دارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که کیفیت زندگی دانشآموزان پایه ششم در مدارس شهرستان بابل در وضعیت مناسبی قرار دارد.
)