عضو هیئت علمی دانشگاه زابل، گروه علم اطلاعات و دانش‌شناسی، دانشکده ادییات و علوم انسانی، زابل، ایران
چکیده
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش خودکنترلی گروهی، بر افزایش مهارت‌های یادگیری خودتنظیمی و تاب‌آوری در دانش‌آموزان پایه ششم دوره ابتدایی، انجام گرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آ‌زمون با یک گروه کنترل است. جامعۀ آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر پایه ششم مدارس ابتدایی شهر زابل در سال تحصیلی 1399-1398 بود. دانش‌آموزان پایه ششم یکی از دبستان‌های دخترانه به عنوان گروه آزمایش (30 نفر) و از مدرسه دیگری نیز پایه ششم به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد (29 نفر). جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های تاب‌آوری دیویدسون و کونر (2003) و یادگیری خودتنظیمی میلر و براون (1999) استفاده گردید. بین دو گروه آزمایش و کنترل در مولفه‌های خودتنظیمی، تفاوت معناداری وجود داشت (0.05p <). بین دو گروه آزمایش و کنترل در تاب‌آوری تفاوت معناداری وجود داشت (0.001p <). با توجه به یافته‌های حاصل می‌توان گفت که آموزش گروهی خودکنترلی می‌تواند مهارت‌های خودتنظیمی دانش‌آموزان دوره ابتدایی را افزایش داده و تاب‌آوری آنان را به سطح مطلوبی برساند.
عزیزی, معصومه. (1399). اثربخشی آموزش خودکنترلی گروهی بر مهارت‌های یادگیری خودتنظیمی و تاب‌آوری در دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی. پژوهش در آموزش ابتدایی, 2(4), 22-31.
MLA
معصومه عزیزی. "اثربخشی آموزش خودکنترلی گروهی بر مهارت‌های یادگیری خودتنظیمی و تاب‌آوری در دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی". پژوهش در آموزش ابتدایی, 2, 4, 1399, 22-31.
HARVARD
عزیزی, معصومه. (1399). 'اثربخشی آموزش خودکنترلی گروهی بر مهارت‌های یادگیری خودتنظیمی و تاب‌آوری در دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی', پژوهش در آموزش ابتدایی, 2(4), pp. 22-31.
VANCOUVER
عزیزی, معصومه. اثربخشی آموزش خودکنترلی گروهی بر مهارت‌های یادگیری خودتنظیمی و تاب‌آوری در دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی. پژوهش در آموزش ابتدایی, 1399; 2(4): 22-31.
)